वाटे सदाच माझ्या,
जवळीच तू असावे
आजीव जिवनी या,
पळही न अंतरावे
वाटेवरी तुझ्या या,
डोळे सख्या जखडावे
घडणार जे नशिबी,
घडूनी तेच जावे
रे लाडक्या विहंगा,
जाऊ नकोस दूर
विरही तुझ्या वियोगे,
जाईल फुटून उर
दे विस्मृती दैवा,
जगाने पुढे जगावे
हे द:ख जाणवाया,
स्मृती सौख्य ते उरावे
- सोनाली
No comments:
Post a Comment