जेव्हा काजळल्या भितीनं
अंधारल्या विश्वाचा उर फुटतो
काळोखाच्या गर्भातून
उठते एक ज्वाला
धगधगत्या प्राचीतून
झरू लागतो प्रकाश
फिरू लागतो तेजोगोल
गिळत गिळत अंधारकडा
दुमदुमतात दाही दिशा
कोमल स्वरात पक्ष्यांच्या
गुंजारतो उदयगान
भुंगा कानी कळीच्या.........
हास सखे, डोल सखे, नाच सखे
आली वेळ स्वागताची...........
नव्या हर्षाची, बहर लेवून फुलायची
प्रकाशाच्या रेखांनी, बांधलय तोरण आभाळात!!
-सोनाली
No comments:
Post a Comment