किती समजावून सांगू
पटत का तुला नाही
जायचेच आहे तर
जा माहेरी एकदाची ॥१॥
मात्र जाताना संगती
घेऊन जा आठवणी
त्यांची सावलीही मागे
नको देऊस पडूनी ॥२॥
जाईजुईचा तो कुंज
घेऊन जा बरोबरी
ज्यांच्या खाली बसूनीया
प्रेमगीते आळवली ॥३॥
दारातली रंगावली
ठेवू नकोस गं मागे
ज्यात् आपल्या प्रितीचे
गहिरे रंग भरले ॥४॥
बागेतला पारिजात
जाऊ नकोस सोडूनी
माझ्या अश्रूंसवे तोही
फुले टपटपा गाळी ॥५॥
शाल पांघरून जा ग
मुलायम रेशमाची
तुझ्याविण तिच्यात मी
जाईन ना गारठूनी ॥६॥
एवढे ओझे ग राणी
कसे तुला पेलवेल
त्याहून नकोच न ग
माहेराला तू जाऊस! ॥७॥
-सोनाली
No comments:
Post a Comment